कला चेतना वळवय - चेतना प्रॉडक्शन निर्मीत ‘केस्तांव दे कोफुसांव’ फिल्म पळयतकच कांय कोफुसांवां नितळ जालीं आनी तकलेंत विचारांचें एक भयंकर मोटें केस्तांव सुरू जालें. राजदिप नायक आनी कला चेतना वळवय हें नांव खंयच्याच गोंयकाराक नवें न्हय. कोंकणी निम्न वेवसायीक नाटकाची खुटी मारून मटी बांदपी ही सादरण 20 वर्सा पिरायेची वडील संस्था. हे कला चेतना वळवयचे कारखान्यांत जायते तंत्रज्ञ, नट, स्त्री कलाकार तशेच लेखक लेगीत घडले वा घडयले अशेंय म्हणल्यार अतिताय जावचिना. तातूंतलेंच एक म्हणल्यार सुचिता नार्वेकर. पूण उपरांत नाटका कडल्यान विसव घेवन ताणें रेडियो मिर्ची वरवीं आपली वेगळी स्वतंत्र वळख पुराय गोंयाक घडयली. ताचो म्होंवाळ आवजूच ताची खरी वळख जाली. उपरांत ताणें लेखनाच्या मळार पावल दवरलें, आनी एका फाटल्यान एक अशीं नाटकां बरयत गेलें. र. वि. पंडिता उपरांत कोंकणी भाशेंतलीं एकाच वांगडा स पुस्तकां उजवाडावपाचो विक्रम करपा मेरेन ताणें मजल माल्ली. ताच्या नाटकांचे विशय चडशे दीसपट्टे जिणेंतलेच आनी बायलांच्यो समस्या मांडपी. पूण जेन्ना खंयचोय एकाद्रो लेखक स्वताच स्वताचे लेखणेक घातिल्ली चौकट मोडटा तेन्ना ताच्या साहित्यांतले विशयांक मेकळीक मेळटा, तो नवी वाट सोदता आनी तेन्ना नव्या सर्जनशील साहित्याचो जल्म जाता. सुचिताचेय बाबतींत हेंच घडला आसुंये. लेखकाच्या जिणेंत खंयचीय एकाद्री घटना घडली जाल्यार ती ताच्या संवेदनशील आनी सर्जनशील मनाचेर परिणाम करता. मागीर ताणें ती कितलीय विसरपाचो यत्न केलो तरी ती ताच्या सुप्त मनांत (नेणीवेंत) घर करून बसता. उपरांत जेन्ना तो बरोवपाक बसता तेन्ना ती गजाल वा घटना सहज ताच्या लेखणेंतल्यान मूर्त रूप घेता अशें जागतीक किर्तीचो मानसशास्त्रज्ञ सिगमंड फ्रॉयड हांचें मत.
फिल्मांतल्या कथांनकांतलें हिंदू क्रिस्तांव धर्माच्या घराब्यांचें दुस्मानपण बरेंच पोरणे. तातूंत वासूल्या मेवण्यालो जुजेल्या भयणीचो मोग जुळटा. तांच्या नात्याक विरोध जाता तो धर्माक लागून. आजुनूय तशें पळोवंक गेल्यार हिंदू क्रिस्तांवा मदीं जावपी लग्ना समाज मान्य नात. ह्याच विरोधाचो बदलो घेवंक तो दोनांय वासुल्या आनी जुजेल्या भुरग्यांची अदला बदल करता. हिंदूलो भुरगो क्रिस्तांवागेर वाडटा आनी क्रिस्तांवालो भुरगो हिंदूगेर वाडटा. जेन्ना ही गजाल कळटा तेन्ना बरोच वेळ जाल्लो आसता. पूण कागाळ पंचायती मेरेन पावता. दोनाय घराब्या मदीं परत ह्या कोफुसावांक लागून केस्तांव सुरू जाता. भुरग्यांक आपल्या आदल्या जल्मा दिवपी पालकांक सोंपोवपाचो निर्णय जाता. आनी एक गेम खेळटात अशी फट मारून भुरग्यांक धाडटात. पूण फकत जल्म दिलोच म्हण आवय जायना, जल्मा उपरांत जे आवयन भुरग्याक कुशींत घेवन ल्हानाचो व्हड केला त्या आवयक भुरगो आपली आवय मानता. कथानकाच्या निमाण्या कडेन कोफुसांव सस्पेंस दवरलां. अशें हांसयत हांसयत वोळून चिमटो काडपी ह्या फिल्माचें कथानक. गोंयांतले हिंदू आनी क्रिस्तांव हे दोन मुखेल धर्म. दोनूय धर्माच्या संस्कृतायेंत खुबशे घटक समान आसात. देखीक: नेवर्यो-पातोळ्यो, नेयां फेस्त- नेयां पंचम, हिट्टी- अश्यो जायत्यो गजाली आसात. नाटककार भो. पुंडलीक नायकान एकदां म्हणिल्लें, " जे वाटेन सायबीण तेच वाटेन सांतेरीची पालखी वता" अशें हें गोंय. हें फिल्म पळयतना हे गजालीची याद जाले बगर रावना. फिल्मांतली चडावत पात्रां नीज गोंयची आशिल्ल्यान दर दिसा आमच्या हेवटेन तेवटे भोवतना दिसतात. हींच पात्रां सुचिताच्या काळजांतल्यान लेखणे वरवीं कागदार आनी उपरांत फिल्मांतल्यान प्रेक्षकांच्या काळजांत पावोपाक ताणें जैत जोडलां.
खंयचेय द्रूक श्राव्य कलेचें कथानक म्हणल्यार एकद्र्या चित्राची आवट्लायन. आनी जेन्ना ती पकदस्त आसता तेन्ना वतिल्ले रंग तितलेच उटून दिसतात. संवाद हे कथानकाचे अविभाज्य घटक कारण तातूंतल्यानूच पुराय कथानक प्रवास करता. हें काम साई पाणंदीकरान केल्ल्यान ताचेर आनी मात्तूय दुबाव घेवपा सारकें ना. ते कथेक योग्य न्याय दिवपाक पावल्यात. फिल्माचे दिग्दर्शक स्वप्नील शेटकर हाणीं हें काम अप्रतीम रितीन केलां अशेंच म्हणचे पडटलें. तरी पूण कांय जाग्यांनी संवाद साहित्यीकशे दिसले. देखीक; डिविडींतल्यान मेवण्याल्या संदेसांतली भास. लेखकाक कितें जाय तें समजून प्रेकक्षांक तें पितारून दिवपाक तांका भेस बरें जमलां. कॅमेरा मुवमेंट्स, फ्रेम्स, क्लोसअप्स सागळेच उजवे. ड्रोणाचो वापर आवडलो. कॉमेडीचे अचूक टायमींग पुराय फिल्म सोपसर थिएटरांत खसखस पिकयतात आनी प्रेक्षक उमेदीन ताळी मारपाक कमी करना. फिल्मांतले इमोशनल सीन पुराय थिएटर पीन ड्रोप सायलेंट करता. तरी ते सीन आनी इमोशनल जावंक जाय आसले अशें दिसलें आनी जावंकय शकताले. मातशें पाच्छात्य शैलीचें बेकग्रावंड म्युसीक आशिल्ल्यान तशे दिसले जावंये. दोनाय बापायचीं आनी भुरग्यांचीं केमेस्ट्री आनी बरी जाव येताली.
फिल्मांतल्या सगळ्याच अॅक्टरानीं तांचीं पात्रां रंगोवपा खातीर घेतिल्ली तकालस पावला पावलार दिसताली. रेवती (रेश्मा नायक) हाणे तर तें पात्र जगलां अशेंच म्हणचें पडटलें. कारण ताचो रोल खंयच ताणें फिल्मांत केला असो दिसलोच ना त्या खातीर ताक परबीं. गौरी कामत तर सदचे वरीच बेस्ट. वासू (राजदिप नायक) आनी जुजे (अनिल पेडणेकार) हांचेय रोल फिल्माक जाय तश्शे आनो खंयच कमी दिसले ना. पुरशोत्तम (अनिल रायकार) हांचो तर सामाजांतलो रुढी मनश्याचें पात्र प्रेक्षकांनी माथ्यार घेतलें. बंटी आनी स्पीरीट हाणीं दोगायनीं पुराय फिल्मांतल्या कॉमेडींत स्पीरीट वोतपाचें काम एकदम सुंदर. क्रिश्णा जाल्ल्या भुरग्याची मात तोखणाय करीत तितली कमीच, ताका बरो फुडार आसा. सरपंच (प्रशांत म्हार्दोळकर) टिचर (प्रियंका रायकार) भटजी (सौरभ कारखानीस) हांची अक्टींग जाय तितलीच आनी योग्य दिसली. आल्तेरा मुखावेलो श्लोक लाजवाब. फिल्मांतलें दर एक पात्र समाजांतल्या दर एक विशिश्ट वृत्तीचें प्रतिनिधित्व करतालें आनी ताका सगळेच कलाकार न्याय दिवपाक पावले. हाचे श्रेय जितलें कलाकारांक वता तितलेंक दिग्दर्शकाकय वता. कथानक आनी ह्युमर उजवो आशिल्ल्यान पुराय फिल्म सोपसर प्रेक्षकांक सिटांचेर खिळावन दवरता.
आजुनूय गोंयच्या कोंकणी फिल्माचो जायत्या आंगानी विकास जावपाची गरज आसा. ते खातीर आमी सगळ्यानी कोंकणी फिल्म ना चुकता पळोवपाची गरज आसा. कारण कोंकणी फिल्माक जाय तसो निर्मातो मेळना. पयशे आशिल्लो पयशे घालपाक तयार जायना कारण आजून जाय तसो प्रेक्षक मेळना. देखून घाल्लो पयसो परत येतलो कांय ना हाची चिंता आसता. त्या खातीर आमी सगळ्यानी कोंकणी फिल्मा मुजरत वचून पळोवपाची गरज आसा. एक बरें फिल्म प्रेक्षकांक दिल्ले खातीर पुराय पंगडाक परबीं
दिपराज सातोर्डेकार
पंचवाडी
No comments:
Post a Comment