खंय तरी वाचिल्लें “बरो शिक्षक मेणवाती वरी स्वताक जाळटा, दुसर्यांक उजवाड दिवपाक” अशें दिसता, खंयच्याय पक्षाचें सरकार आसूं, शिक्षण मंत्री जावपाक ताका एक अट घालतात. ताका पयलीं हें वचन वाचपाक लायतात आनी मागीर शिक्षण मंत्र्याची माळ ताच्या गळ्यांत घालतात.
कितेंय आलायतें काम आसूं, पयलीं दिसता तो शिक्षक आनी पयलीं धरतात त्या
शिक्षकाक. सर्वे करपाक शिक्षक, जनगणना करपाक शिक्षक, वेंचणुकेचें काम करप
शिक्षकांनी. ह्या सरकारान तर सगल्यो शिमो हुंपून सोसायटींत सामान जोकप्यां कडेन
लक्ष दवरपाक शिक्षकांक बसयले.
एक तर सरकार चिंत्ता आसतलें, आयच्या समाजांत शिक्षकूच जबाबदार आनी समंजस आसात
बाकी कोण नात, दुसरें चिंत्ता आसत, मेणवाती वरी शिक्षकान स्वताक जाळपाक जाय, ते
जाळून घेनात तांकां झरोवन घेवपाक जाय, तिसरें, सगल्या गांवा गांवांनी सरकारी – निम
सरकारी शाळो आसात म्हणटकूच सगल्या गांवांनी ह्या शाळांनी शिकोवपी शिक्षक आसात आनी
एक परिपत्रक काडल्यार त्रास नासतना सगल्या गांवांनी ताची अंमलबजावणी करपाक मेळटा,
नातर शिक्षकाचें अर्द दिसाचें म्हणल्यार स तासांचें शिकोवप आनी तेंय बी 210 दीस जाल्ल्यान
तांचो सांजेचो मायतो बेकार वता आनी तांकां सुटयो खूब मेळटात म्हुणून तांकां कामाक
लावन तांची करड काडपाक जाय अशें सरकाराक दिसता आसत.
ज्या समाजांत शिक्षकांक मान ना त्या समाजाची अधोगत, अवनत लागींच आसा अशें
समजुचें. शिक्षकाचें अर्द दिसाचें म्हणल्यार स तासांचें जरी शिकोवप जालें,
जाल्यारूय तांचो हेर वावर कोण लक्षांत घेतलो? सादारणपणान एका शिक्षकाक वेळापत्रकांतल्या आठ तासांतले कमीच पांच ते स तास दिसाक
घेवचे पडटात तेय बी वेगळ्या वेगळ्या वर्गांनी. ताची तयारी करपाक शिक्षकांनी खंयचो
वेळ घेवपाचो? तांकां ताची तयारी घराच करची पडना? अभ्यासांत रुची नाशिल्ल्या भुरग्यांक चड वेळ दिवपाचो तो खंयचो? भुरग्यांनी बरयिल्ल्यो चोपड्यो तांणी केन्ना तपासपाच्यो? भुरग्यांक सर्तीं खातीर केन्ना तयार करपाचें? राष्ट्रीय आनी राज्य स्तरा वयले दीस मनोवपाची तयारी केन्ना करपाची? स्वताच्या विशयाचें आनी हेर अवांतर वाचन केन्ना करपाचें? आपल्याक अद्यावत गजालीं कडेन जुळटें करून घेवन आपली कुवत केन्ना वाडोवपाची? भुरग्यांचो सर्वांगीण विकास जावपाक ताचें निरिक्षण आनी परिक्षण केल्ली नोंद
केन्ना दवरपाची? भुरग्यांच्या पालकांक मेळून भुरग्यांचे भावनीक प्रस्न
सोडोवपा खातीर केन्ना वेळ काडपाचो? हें सगलें
तांकां 210 दिसांतले दिसाचे स तास सोडुनूच करचें पडलेंना?
कोणूय विचारपाक शकता, सगलेच शिक्षक हें करतात काय? तांकां म्हाका परत प्रस्न करचे अशें दिसतात, सगलींच करनात काय? आनी शिक्षकां कडल्यान जर हीं कामां करपाची समाज अपेक्षा दवरता, तर जेन्ना
तांकां बी. एड., डी. एड. सारक्या अभ्यासक्रमांत हें सांगतात काय कितें? तांकां आपली कुवत वाडोवपाक वर्सुकी मार्गदर्शन आसता काय कितें? काय ते बेकारूच आसतात म्हणून तांकां सर्वे आनी हेर आलायतीं कामां करपांतूच
व्यस्त दवरप जाता?
आमची शिक्षणा कडेन पळोवपाची नदर कशी आसा पळयात.
भुरग्यांचो मेंदू चडांत चड वेगान वाडटा ती पिराय आठ वर्सां मेरेन आसता अशें
विज्ञान सांगता. संवसाराची चडांत चड नवी वळख, नव्यो संकल्पना तांकां हे पिराये मेरेन
आत्मसात करपाच्यो आसतात. म्हणून तांचे प्रस्न चड आसतात. त्या भुरग्यांचें मुळावें
म्हणल्यार अपरी ते चवथी मेरेनचें शिक्षण हे पिरायेर जाता. थंय आमकां भुरग्यांक
समजून घेवप तांकां नवी वळख, नव्यो संकल्पना आत्मसात करपाक मदत करपी शिक्षक जाय
आसतात. म्हणल्यार भुरग्यांची मानसीकताय वळखुपाक कळपी शिक्षक जाय आसतात. थंय आमची
किमान पात्रताय आसा बारावी आनी डी. एड. शिक्षकांक कमी शिक्षणीक पात्रताय म्हणटकूच
पगार सगल्या पांवड्या वयल्या शिक्षकां परस कमी.
जो भुरगो म्हाविद्यालयांत वता, शिक्षकांनी येवन वर्गांत वेळ पासार करून
गेल्यार लेगीत आपले आपूण खुबश्यो गजाली शिकपाक शकता, ज्या शिक्षकांक भुरग्यांक
सर्तीं खातीर तयार करपाकूच जाय अशें ना कित्याक तर भुरगे सुजाण आनी तांची कल्पकताय
कांय शिक्षकां परसूय चड आशिल्ल्यान तशें करपाची गरज आसना, भुरगीं वेंचिल्ल्या
ठरावीक शाखेंत गेल्ल्यान भुरग्यांचो सर्वांगीण विकास जावपाक ताचें निरिक्षण आनी
परिक्षण केल्ली नोंद दवरची पडना. भुरग्यांच्या पालकांक मेळून भुरग्यांचे भावनीक
प्रस्न सोडोवपा खातीर वच्चें पडना कित्याक तर भुरगीं सुजाण आशिल्ल्यान तांचेंच
समुपदेशन केल्यार पुरो जाता, अश्या सुखवस्तू शिक्षकांचो पगार भरमसाठ. तांकां
आलायतीं कामां मुळाव्या शाळेंत शिकोवपी शिक्षकां परस कमी आसतात.
ही शिक्षणा कडेन पळोवपाची नदर बदलपाची गरज आसा.
आयज हे महामारीच्या काळांत, सगल्या सरकारी खात्यांचेर अशीच नदर मारून
पळयल्यार कसलो देखाव दिसता? खंयचीं
खंयचीं खातीं काम करतात आनी खंयच्या खंयच्या खात्यांतले कर्मचारी पांयार पांय
घालून लजनासतना म्हयन्याचो पगार घेतात तें कळटा. कला आनी संस्कृती संचालनालया
सारक्या खात्यांत कर्मचारी वर्ग शेंकड्यांनी आसतलो. आयज तातूंतले कितले जाण कितें
काम करतात?
आयज ऑनलायन शिक्षणाक चडांत चड काम करतात ते शिक्षक. नवें तंत्रज्ञान शिकून
तातूंत साहित्य निर्मणी करून ती भुरग्यां म्हर्यांत पावोवपाची खटपट कितलेशेच
शिक्षक करतात. आनी तांकांच सवतीपणाची वागणूक दिवप कितलें सारकें?
सरकाराची सद्याची मानसीकताय अशी, शिक्षक न्ही तुमी? घरा कितें बसतात? शाळेंत वचून बसात. थंय कांयच काम जायना जाल्यार आसूं.
काकूट बाबड्या शिक्षकांची!!!
चेतन आचार्य
मडगांव, गोंय
No comments:
Post a Comment