आमी सोशल मिडिया झुजारी न्हय, एकामेकांचे तारया जावया - अन्वेषा सिंगबाळ

सुशांत सिंग राजपुताची आत्महत्या मनश्याच्या मानसिकताये विशीं आमकां खूब कितें शिकोवन गेली. हांव राजपुताच्या न्हय, तर आमच्या सगळ्यांच्या मानसिकताये विशीं उलयतां. आयज लेगीत ताणें कित्याक आत्महत्या केल्ली आसतली वा ताणें केल्ली आत्महत्या ही आत्महत्या कशी न्हय हाचेर आमी उलट सुलट चर्चा करीत आसात. हरशी पत्रकारितेंतल्या घसरपी पातळीचेर उलोवपी आमी, आयज तांचे परस वेगळीं वागतात अशें म्हाका दिसना. पुलिशेन आपलें काम आमकां सुपूर्द केलां कांय कितें असो दुबाव केन्ना केन्ना आयले बगर रावना. मात ही फकांडांची गजाल न्ही.

खंयच्याय फामाद व्यक्तीची वैयक्तीक जीण आमी घटके भरांत आमचे जिणेचो एक भाग करून उडयतात. त्या मनश्याच्या दर एका पावलाचेर आमची बारीक नदर. एक चित्रपट वायट जालो वा भारत एक क्रिकेट मॅच हरलो जाल्यार तांच्या घरांचेर फातर मारपाक आमी तयार. आनी तितले टोकाचेर वचपाची कुवत ना जाल्यार सोशल मिडिया आसाच फोग काडपाक. आमकां दर दिसा बादपी सरकारी धोरणां आनी समाजीक प्रस्नांचेर तोंड उघडपाक वेळ ना मात मानसशास्त्राचे एका फुडले एक पाठ आमी तरबेज जाल्ले वरी गिरोवंक लागल्यात.

खंयच्याय फामाद मनश्याचे जिणेंतल्या खंयच्याय बर्‍या वायट घडणुकांचो सुवाळो करप हे मिडिया आनी मागीर सामान्य मनश्याचे आवडीचें काम. तातूंतल्यान मेळपी आनंद हो कसली किक दिता हें म्हाका आयज मेरेन कळूंक ना. मात आत्महत्या सारकेल्ल्या एका गंभीर विशयाचेर उलयतना लेगीत आमकां ताळतंत्र ना हे पळोवन खंत भोगता.

नॅपोटीजम, डिप्रेशन सारकिल्ल्या जड उतरांनी आमी सोशल मिडिया व्यापून उडयल्या. ज्या चित्रपट सृश्टीचो आमी एक भाग लेगीत ना ताचेर आमी भाश्य करतात. मात हेच मानसशास्त्राचे धडे आमी आमच्या सदचे जिणेंत गिरयतात व्हय? आमच्या भोंवतणी आशिल्ले कितलेशेच सुशांत सिंग राजपूत आमकां दिसतात व्हय? ते अभिनेते नासतात, फामाद नासतात मात तांचे जिणेंत घडपी कितल्याश्याच बारीक व्हडल्या घडणुकांक लागून ते निर्शेणीच्या वाटेर चलतात, आदाराची अपेक्षा बाळगितात, मायेचो एक हात आपल्या माथ्यार भोंवचो म्हणून तिश्ठतात मात आमकां वेळ आसा तांकां हो आदार दिवपाक?

सुशांत सिंग राजपूत गेलो आनी स्वता वांगडा आपले आत्महत्तेचे गुपीतय घेवन गेलो. मात अशे कितलेशेच मनीस सांबाळपाचें आनी ह्या तोंकाच्या वाटे वयल्यान तांकां परत हाडपाचें काम आमी ल्हान सान गजालींतल्यान करपाक शकतात, तें आमी मुजरत करया.

आयकूंक नाशिल्ल्या उल्याक लेगीत ओ दिवया.

खुबदां आमच्या लागींच्या मनश्याच्या मनांत लेगीत कितें चल्ला हें आमकां खबर नासता. आमी स्वताच खुबदां अशे परिस्थितीक फुडो करतात जंय आमकां कोणाक कांय सांगन दिसना. कितलेशेच फावट वेगवेगळ्या माध्यमांतल्यान आमी स्वताच्या घुस्मटमाराक, फुगासांवाक वाट करून दितात. सोशल मिडिया, कारणां शिवाय चिडचीड, बदलिल्लें वागणें आमकां एक तरेची सुलूस दीत आसता. आमच्या भोंवतणच्या मनश्यांत असो बदल दिसून आयलो जाल्यार ताणें उलो मारचे पयलींच ताका आमी ओ दिवया. प्रस्न विचारून दुसर्‍याक आनीक त्रास दिवचे बदला, हांव आसा हो एक विस्वास कसलेच जापे विणे आदार दिवंक शकता. तो विस्वास आमी वेळ पडटा तेन्ना दिवया.

सपनांचो आदर करया

मनश्याची खंयचीच आवड दुर्लक्षीत करपा सारकी न्हय हे आमी समजुया. विज्ञानांत अव्वल येवपी तुमच्या भुरग्यान फाल्यां गायक जावपाचें सपन उक्तायलें जाल्यार ताका पिश्यांत काडया नाका आनी गणितांत कमकुवत आशिल्ल्या भुरग्यान रोबोट तयार करपाचें सपन पळयलें जाल्यार अजाप जावया नाका. हें शक्य आसा हो विस्वास आमी मनांत बाळगुया. आमची शिक्षण पध्दत ज्या गजालींक वाव दिना तांकां वाव दिवपाचें काम आपल्यांचे आसता. ती जबाबदारी आमी उखलया.

गृहीत धरपाचे टाळया

आमी खुबदां दुसर्‍या मनश्याक गृहीत धरतात. हे करता आसतना तो मनीस कसो ते परस आमी ताचे भोंवतणचे मनीस, तांची विचारसरणी, ताची समाजीक परिस्थिती अश्या कृत्रीम गजालीं वेल्यान आमी अनुमान लायत रावतात आनी मुळांत त्या मनश्याक वळखून घेवपाचेंच विसरतात. आमी पुराय वळखुपी मनीस लेगीत खंयचेय परिस्थितींत अनपेक्षीत वागलो जाल्यार आमी समज तयार करून मेकळे जातात. खुबदां आमचे अनुमान चुकतात मात आमकां मारते घेवप जमना. आमी मनश्याक एक व्यक्ती म्हणून पळोवया. ताचे त्या खिणाक आशिल्लें वागणें त्याच खिणा पुरते मानया. आनी सगळ्यांत म्हत्वाचें, अंदाज बांदचे परस सरळ, स्पश्ट विचारपाचो, उलोवपाचो यत्न करया. सुता वेल्यान सर्ग गांठपाची आमची संवय खुबदां नडटा. आनी दुसरो ज्या गजालीचो विचार लेगीत करनाशिल्लो त्यो गजाली आमी तांकां चिकटावन बसतात.

मतभिन्नता आदरान स्विकारया

दोन व्यक्तींची सगळींच मतां आनी विचार जुळपाक शकनात. मतभिन्नता, वाद ह्यो गजाली सर्वसादारण हे आमी जाता तितले बेगीन समजुपाची सगळ्यांत चड गरज आसा. राजकी, समाजीक, अश्या वेगवेगळ्या विशयांचेर वेगवेगळ्या लोकां मदीं द्वंद पेटिल्ले दिसता मात अशे लोक एकामेकांच्या खांद्यार हात घालून भोंवतना दिसले कांय आमच्यो भोंवयो वयर सरतात. खंयचोय वाद हो तात्पुरतो आसता. एकामेकांक ताचे खरेपण पटोवन दिवपाचो प्रामाणीक यत्न केले उपरांत लेगीत जर तो सुटावो जायना जाल्यार एकामेकांच्या मतांचो आदर करूं येता हे आमी समजून घेवया. ‘अग्री टू डिजएग्री’ ही काळाची गरज. नाते टिकोवपाची ही पळवाट न्हय तर योग्य वाट. 

मोगाक शिमो नाका

नात्यांक आनी मोगाक आमी तयार केल्ल्या कृत्रीम पांदरांतल्यान आमी मेकळे करया. दोन मनश्यां मदीं निखळ मोगाचें नातें आसपाक शकता आनी ताका नांव जायच अशें ना ही सोंपी बाब आमी मानून घेवया. नातीं घडपाक समाजान घालून दिल्ले पोके नेम बादनात, नातीं तुटपाक मात ते बादतात. आमी जितलीं नातीं फुलपाक दितलीं तितलीच आमी मनश्याचें मन आनी काळीज आनंदी दवरतलीं. नातीं जगपाक आनी फुलपाक मेळ्ळी ना जाल्यार तातूंतल्यान निर्माण जावपी घुस्मटमार सगळ्यांत घातकी हे आमी विसरया नाका.

आमी सोशल मिडिया झुजारी न्हय, एकामेकांचे तारया जावया.

 

अन्वेषा सिंगबाळ,

मडगांव